Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi

miyu

Cósszzz...Zmieniam troszkę tematykę...To wszystko wina Rudnickiej i Beksińskiego he, he...

Jesienią, gdy duchy wychodzą z ukrycia
I z dzew spadają martwe liście,
Wiatr płacze głosami umarłych,
Ludzie błąkają się po ulicach.

Jesienią, gdy krzyk rozrywa poranne niebo
I chrząszcz sunie między grobami,
ŚMIERĆ kraży po domach,
Krusząc w dłoniach skrydła motyla.

Jesienią, gdy powietrze ma zapach depresji
I rosa zbiera się na zdechłej ziemi,
Gołąb leży na uschniętej trawie,
Puszka od coca-coli to jego nagrobek.

Jesienią, gdy koszmar wychodzi poza granicę snu
I w piekle brakuje miejsca dia upadłych,
Zło wylewa się na powierzchnię,
Smętna pieśń zgnilizny zatruwa serce świata.

Jesienią, gdy wszystko wokół umiera
I życie zasypia snem wiecznym,
Ciało ludzkie rozkłada się w agonii
Kropla ognia rozjaśnia mrok nicości.

[/i]

Liluś

Podoba mi się w Twoim wierszu ta... inność. Cały wiersz jest bardzo negatywny i dosyc specyficzny, ale jest bardzo dobry Smile

Emka

Wiersz jest bardzo brutalny w swojej suchości, astetyczności... Faktycznie jestg bardzo oryginalny i napisany wydaje mi się z dużym zastanowieniem. Sporo metafor i skłania do myślenia. Tylko skąd tyle tych negatywnych, smutnych słów?
Gratuluję i pozdrawiam cieplutko.

kasia

zupełnie inaczej patrzyłam na jesień... zawsze była dla mnie pełna piękna i koloru... zaskoczył mnie Twój wiersz, ale tym samym bardzo mi się spodobał. Mimo, że zawarłaś w nim dość dużo smutnych i negatwnych słów... czy taka musi być rzeczywistość?

siwy włos

faktycznie wiersz zadziwiający i bardzo dobry ale nie zgodze sie z tobą co do oceny jesieni jesień jest najleprzą pora roku:D

miyu

ano musi... Smile

a tak wogle jestem realistką, więc nie ma się co dziwić...

Dla mnie jesień też jest piękna, alewłaśnie pod taką postacią...