Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi

Antylopa_Adax

robię karierę, więc muszę to usunąć Smile

mangelan

daję domyślenia i .... teraz patrze inaczej na otaczający mnie świat...

Liluś

niestety ludzie bywają dosyc niewidzięczni..

Orpheus

Tak to jest - jak ktoś napisze coś z sensem, to nikomu się komentować nie pragne. W końcu "Masz talent! Wspaniale piszesz!" nie jest już jazzy, gangsta i wogóle.

Z jednej strony wiersz Antylopy można traktować jako zwykłą wiadomość od Cienia dla Człowieka. To brzydsza strona.
Ładniejsza wygląda tak: boimy się ludzi, brzydzimy się ich, nie lubimy ich. Taka moda. Marzymy tylko o prawdziwej przyjaźni. Kiedy jednak na horyzoncie pojawia się taki wymarzony przyjaciel - traktujemy go jak innych. Nie potrafimy uwierzyć, że można inaczej.
ja taki tan nazywam "zastojem umysłowym", a Wy?

Poczepiam się troszkę formy - Ostatnie trzy wersy odchodzą nieco od klimatu wiersza. Tak dosłowne, ze w sumie zbędne.
"Choć tak wierna i oddana" - zbyt długie w stosunku do pozostałych "Chociów", które ładnie się ze sobą zgrywają. Jeśli chodzi o pozostałe wersy - spróbuj je jakoś rytmiką dopasować. Jedne wyrazy czytamy krócej, inne dłużej, choć mają te same sylaby. Dla ułatwienia - rapuj.

Little_15

Reagujemy tak nie tylko na przyjaźń, czy miłość, ale na nawet najdrobniejsze objawy zwykłej ludzkiej sympatii, serdeczności. Nauczono nas, że ludziom się nie ufa, bo są "be", więc przyjmujemy to do wiadomości i się od nich odgradzamy. A jak już się przed kimś otworzymy i okaże się, że to był zły ruch, to utwierdzamy się tylko w przekonaniu, ze to co nam wpajano było prawdą.

Jak ktoś się do nas uśmiecha, to chyba coś z nim nie tak.
Jak ktoś jest miły, no to pewnie coś od nas pragne.
itd.
itd.

Boimy się nawet własnego cienia, bo uczepił się nas i za nic nie zniechęca. A ten cień to coś jak wyrzuty sumienia, tak sądzę. Odpędzany w dzień, nocą staje się górą...

Twój wiersz zmusił mnie do przemyśleń, więc jest dobrze Smile

Pozdrawiam.