Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi

Liluś

koniec... stało się
nic nie będzie tak jak dawniej
spełniły się nasze obawy

teraz tylko zamykamy oczy
zaciskamy pięści, wstrzymujemy oddech
czekamy...
na bombę jądrową
na głos z nieba
na a p o k a l i p s ę

ale cisza...
nic się nie dzieje
zegar nadal wybija ten sam rytm
w telewizji nadal nadają "modę na sukces"
ludzie na ulicy nadal obrzucają się błotem

i mamy ochotę stanąć na środku
i krzyczeć
czy nikt nic nie zauważył?!
czy was to nie obchodzi?!
czy nie widzicie, że kończy się świat?...

ktoś szepcze nam cichutko
słyszymy tylko my
nasze serce podpowiada

"skończył się świat
ale tylko twój...
teraz musisz udawać
że żyjesz dalej..."

Orpheus

Uczepię się odrobinę formy:
wers "w telewizji nadal nadają "modę na sukces"" jest trochę nie na miejscu - odrywa od poważnego tonu wiersza. Lepszy byłby chociażby "telewizor gra nadal".

Jeżeli chodzi o treść - wreszcie ktoś napisał o naprawdę silnym i barwnym uczuciu! Do tego o najwazniejszym - o miłości.

Że inni też o niej piszą? Nie - o czymś tak ważnym trzeba UMIEĆ pisać. Inni tylko zlepieja słowa...

Będę jednak konkretny - Lilusiu, miej tego świadomość, ze chylę przed Tobą czoło.

Liluś

dziękuje Orpheus, Twoje czoło jest dla mnie naprawdę ważne. co do mody na sukces... ona po porstu jes nadawana od zawsze. bez wzgedu na to co sie stanie i tak będą ją nadawać. Obstawiam, ze 4 jeźdzy apokalipsy będą ją oglądać razem z bestią Razz